Eti yenen hayvanların tamamı ancak ya kesmek, ya da bu iş için eğitimli köpeğin yaralaması durumunda etini yemek sahih (helâl) olur.

Hayvanı boğazlarken besmele çekmek şarttır. Besmeleyi kasden terk eden kimsenin kestiği hayvanın eti yenmez, haram olur. Bu hususta Cenab-ı Hak Kur’an-ı Kerimde şöyle buyurdu:

Ayet Meâli : Üzerlerine Allah’ın ismi anılmamış (besmele çekilmemiş) olan hayvanlardan yemeyin. (En'am–121)


Ayet Meali: Size şunlar haram kılındı: (Eti yenen hayvanlardan boğazlanmaksızın ölen) ölü hayvan, akmış kan, domuzu eti, Allah’tan başkası adına boğazlanan hayvan, bir de henüz canı üzerinde iken yetişip kesmediğiniz boğulmuş, vurulmuş, yuvarlanmış, başka bir hayvan tarafından boynuzlanmış, canavar tarafından parçalanmış hayvanlar, dikili taşlar üzerinde (câhiliyet devrinde taşlara hürmeten) kesilen, fal okları ile kısmet aramanız. İşte bunlar fısk (yoldan çıkış) tır. (Mâide–3)

Allah’ü Teâlâ bu ayette haram olanları açıklamıştır.

“Ölü hayvan”ın eti bunlardandır. Hazreti Allah onu mecburiyet olmadıkça haram kılmıştır. Çünkü kan lâtif bir cevherdir. Hayvan öldüğü zaman vücutta habsolur, kokar ve kendisinde (sağlığa) zararlı maddeler oluşur.

Balık ve çekirge bu hükmün dışındadır.

Hadis-i Şerif: “İki ölü ve iki kan size helâl kılındı.”

İki ölü, balık ile çekirge; iki kan da, ciğer ile dalaktır.

“Kan” da haram olanlardandır. Haram olmasının sebebi ise, necis olmasıdır. (Cahiliyye döneminde) bağırsağı kan ile doldurur, kızartır ve misafirlere ikram ederlerdi. Hazreti Allah bunu haram kıldı.

Damarlarda kalan kan af edilmiştir. Etin üzerindeki de böyledir. Çünkü kan, akmakla çıkmış olur.



“Hınzır” (domuz) da haramdır. Bunun haram olmasının sebebi de necis olmasıdır. Hayvanların aldığı gıdalar bedeninde cevher (öz, maya) olmakta ve gıdadan hâsıl olan şeyin cinsinden sıfat ve ahlaktan eser bırakmaktadır.

Domuzda, cidden tabiatında kötü ahlâk mevcuttur. Hırs, ahlâksızlık, menhiyyâta aşırı rağbet ve kıskanmama bunlardan bazılarıdır. İnsana da bu vasıflardan geçmesin diye yenmesi haram kılınmıştır. Görmez misin ki, onu yemeye devam eden kişide hırs ve kıskanmama gibi özellikleri nasıl oluşturmaktadır. Zira o cinsten başka bir erkek kendi dişisinin üzerine aşar da ona mâni olmaz. Ama koyun ve diğer hayvanlar böyle değildir.



“Allah’tan başkasının adına boğazlanan” yani bir put v.b. şeyler adına boğazlanan hayvanlar da haramdır. (9) (Yine cahiliyye devrinde) hayvanı boğazlarken “Lât ve Uzzânın adıyla” derlerdi. Bu da kendilerine haram kılındı.



“Boğulmuş” hayvanlar da haramdır. Yani, bir insanın veya başkasının boğmasıyla, ölünceye kadar nefesini tutmak suretiyle boğularak ölen hayvanların da yenilmesi haramdır. Cahiliyye döneminde insanlar hayvanları boğarlar, ölünce de yerlerdi.



“Mevkûze”, yani her hangi bir madde ile vurulmuş ve ölmüş olan hayvanın eti de haram olur. Tüfek ile vurulan hayvan da böyledir. Kanı akmadan öldüğü için “ölü hayvan” hükmündedir.

“Mütereddiye”, yani dağ gibi yüksek bir yerden yuvarlanıp düşmüş veya kuyuya düşmüş ve ölmüş olan hayvanın da eti yenmez.



“Natîha”, yani başka bir hayvan tarafından süsülen, boynuzu ile vurulan ve ölen hayvan da kanı akmadığı için “ölü hayvan” durumundadır ve eti yenmez.



Aslan v.b. hayvanların parçaladığı hayvanın eti de haram olanlardandır. Cahiliyye devrinin insanları, aslanın yaralayıp öldürdüğü ve bir kısmını yediği hayvanın geri kalan kısmını yerlerdi.



“Yetişip kestikleriniz müstesna.” Yani boğulmuş, vurulmuş, yuvarlanıp düşmüş, başka bir hayvan tarafından boynuzlanmış ve aslan – canavar tarafından parçalanmış hayvanlar henüz ölmemiş, hayatta iken yetişip kestikleriniz helâldir.



Bu sayılan hayvanlardan müslüman ve âkıl bâliğ olanın kestiği helâl olur. Ehl-i kitabın gayri kâfirlerin kestiği de haramdır.