Câhiliyye Arablarının bir takım yanlış inançları ve çirkin adetleri vardı.

Bunlardan bazıları:

1-Kestikleri kurbanların kanlarını Kabe’ye sürmeleri,
2-Fakirlik korkusuyla kız çocuklarını diri diri toprağa gömmek.

Cahiliyye devrinde birisinin kız çocuğu dünyaya geldiği zaman onu diri diri toprağa gömerdi. Kendisine “bir kızın doğdu” diye müjdelendiği zaman öfkelenir ve yüzünü karartırdı. Onlar kız çocuklarını utanma korkusuyla öldürürlerdi.

Mekke’de bir dağ vardı, ona “Ebu Delâme” derlerdi. Kureyşliler kız çocuklarını orada diri diri gömerlerdi.Bir rivayete göre:

(Şair) Ferazdak’ın dedesi Sa’saa kız çocuklarını satın alır ve onları öldürülmekten kurtarırdı. Her kız çocuğu iki dişi, bir erkek deveye idi.

İslâm dini geldiğinde bu âdeti iptal etti ve haram kıldı.
Allâh’ü Teâlâ İsra suresinde şöyle buyurdu:

-“Fakirlik korkusu ile çocuklarınızı öldürmeyin. Onlara da, size de rızkı biz veririz. Muhakkak ki onları öldürmek, çok büyük bir günahtır. (İsra-31)

3-Ratîme âdeti:

Arablar, kendilerinden birisi öldüğü zaman devesini kabrinin yanı başına bağlarlar, gözlerini kapatırlar ve hayvanı ölüme terk ederlerdi. Ölü diriltilip kabrinden kalktığı zaman ona bineceğine inanırlardı.

4-Hâme inancı:

İnsan öldürüldüğünde intikâmı alınmadığı zaman, onun başından Hâme adında baykuşa benzer bir kuş çıkar ve intikâmı alınıncaya kadar o kişinin kabri üstünde “beni sulayın” diye bağırmaya devam eder.

5-Safer inancı:

İnsan acıktığı zaman, eğe kemikleri üstünden karnında bulunan ve “Safer” denilen bir yılan meydana çıkar ve onu ısırır.

Bunlar ve bunların dışında daha başka çirkin adetler ve batıl inançlar da vardı ki, İslâm geldi, onların bu evhamdan ibaret olan âdetlerini iptal etti.

Hadis-i Şerif: Advâ (hastalık sirayeti) yoktur (Allah izin vermedikçe.) Kuşu uğursuz saymak da yoktur. Hâme (baykuşa benzeyen kuş) da yoktur. Safer (insanın karnındaki yılan, hastalık inancı) da yoktur. (Ramuz. 2/481)

Hadis-i Şerifte geçen Advâ; hastalığın, sahibinden geçip başkasına sirayet etmesidir ki tabiatçılar bunun bittabi’ (hiçbir sebep yok iken) sirayet edeceğine inanırlar. Halbuki o, meşiyyeti Rabbaniyye’ye (Allah’ın dilemesine) bağlıdır.


Tıyara; bir şeyi uğursuz, şer alâmeti saymak demektir.

Safer ise ya zikredildiği gibi insanın karnında bulunan bir hayvandır. Ya da Nesî’de Muharrem ayını geciktirip Safere bırakmak demektir.