İnsanlardan tecilli(ertelenmiş) alacağı bulunan kimsenin elinde kesim günlerinde kurban alacak imkanı bulunmayan kimseye kurban kesmek vacip olmaz.

Borcunu ikrar eden bir müflisten vakti gelmiş alacağı olan kimseye de alacağı eline geçmeden kurban kesmesi vacip değildir.

Borcunu ikrâr eden, ama vadesi geldiği halde vermeyip geciktiren bir kişiden alacağı olan kimsenin elinde kurbanlık alacak imkânı bulunmasa, borçlanıp kurban alması da, (kesim günlerinden sonra) alacağı eline geçtiğinde kıymetini tasadduk etmesi de gerekmez. Ancak eğer vereceğine zannı galibi varsa kurban alacak kadar parayı istemesi lâzımdır.



Ortağının elinde kaybolan çok malı olsa ve yanında kurban alabilecek kadar altın, gümüş veya ev eşyası bulunsa kurban kesmesi vacib olur. (Mecâlis-i Rûmi)