İki Bayram arasında nikah kıyılmasında dinen bir sakınca yoktur.Bilakis bu vakitte nikah yapmak müstehabtır.Aksini iddia etmek helal olanı haram kabul etmek olur.

Tarihî kaynaklara göre bu bâtıl iddia şuradan ileri gelmiştir : «Cahiliyet devrinin bîr Şevval ayında» vebâ hastalığı çıkmıştı. Bu hastalık, pek çok kimsenin ölü-müne ve zarara uğramasına sebebiyet verdiğinden, hastalığın zuhur ettiği Şevval ayı, bundan sonra halk arasında uğursuz bir ay telâkki edilir oldu.»

Akla gelen ikinci bir husus da, Rafizîler'in ve Şiâ taifesinin, Hz. Âişe'ye düşmanlıkları sebebiyle, onun nikâhının yapıldığı Şevvali uğursuz bir ay gibi telâkki etmiş ve yaymış olma ihtimalidir.

İki bayram arası nikâh kıyılamayacağı ve düğün yapılamayacağı hakkında halk arasında yaygın olan itikad (inanç) bâtıldır. Çünkü Hazreti Aişe (R.A.) şu Hadis-i Şerifi bildirmiştir :

«Allah'ın Resulü, beni Şevval ayında nikâhladı ve Şevval ayında benimle gerdeğe girdi. Resûlüllah'ın kadınlarının hangisi, O´nun yanında benden daha nasipli olmuştur?» (Müslim, c. 4, s. 142).

Görülüyor ki, iki bayram arası nikâhın câiz olmadığı hakkındaki iddia, hem akla, hem de sünnete aykırı bir sözdür. Akla aykırıdır; çünkü» zamanların faziletçe üstün olanı varsa da, «uğursuz» sayılabilecek kısmı yoktur. Bu iddia, sünnete de aykırıdır. Zira Peygamberimiz (S.A.V.), Hz. Âişe'yi iki bayram arası, Şevval ayında nikahlamıştır. Bu nokta dikkate alındığı zaman, Şevval ayında nikâh ve düğün müstehap olmaktadır.



Görüldüğü gibi, günümüzde de zaman zaman tekrarlanan : «İki bayram arasında nikâh kıyılmaz» inancı boştur, bâtıldır; dinimizle bir alâkası yoktur