Evet bu bilginiz kısmen doğrudur.Şöyleki bir kimse nin seferi hükümlerine tabi olması için gittiği mesafe hem 90 km.den fazla olacak hemde sefere çıkmadan önceki niyyeti belli olacak.buna göre gittiği yerde 15 günden az kalmayı düşünüyorsa seferi olur.ama 15 günden fazla kalmayı düşünüyorsa o kimse seferi olamaz.Fakat şu varki,b,r kimse 15 günde az kalma niyetiyle 90 km uzaklık mesafesinde bir yere gider fakat işi uzayıpta daha fazla kalmak zorunda kalırsa,ister bir sene kalsın yine o kişi seferi olur.
Ancak sizin durumunuz farklı. Öncelikle sizin hem istanbuldaki eviniz hemde kayserideki eviniz şu durumda sizin için vatanı asli hükmündedir.Senenin yarısında birinde diğer yarısında öteki evde kalmanız sizi her iki evde de mukim yapar.Yani seferi hükümlerine tabi olamazsınız.Namazlarınızıda kısaltmadan kılmanız gerekir.

15 gün meselesine gelince siz bu iki evde de mukim olduğunuzdan kaldığınız sürenin 15 günden az veya fazla olması hükmü değişştirmez.Ancak bu iki evin dışında 90 kmlik mesafede başka bir yere 15 günden az kalmak niyetiyle giderseniz o zaman seferi hükümlerine tabi olursunuz.

Şöyleki ;Müslümanlardan çoğunun oturdukları beldeye ,sefer mesafesinden (90 km)uzaktaki köylerde evleri ve milkleri vardır.Yaz günlerinde ailesi ve eşyaları ile birlikte oraya gidip kalırlar.Bunların her iksi de onlar için vatanı aslidir.bir vatan-ı asli diğer bir vatanı asli ile bozulmaz.(el-bahr c.2 s.147)her ikisindede mukimdirler.Seferi hükümlerine tabi olmazlar.