Şer'an erkeğin boşanma hakkını karısına vermesi caizdir.ancak bunun bazı hususi şartları vardır.Şöyleki:Nikah esnasında kadının önce söze başlaması yani bunu kadının teklif etmesi lazımdır.Kadın "Ben seninle emrim elimde olmak ve ne zaman istersem kendimi boşamak üzere evlendim,kendimi sana verdim" der,erkekte ""kabul ettim" derse geçerli olur ve artık boşanma hakkı nikah mevcut olduğu müddetçe kadının olmuş olur.Artık erkek bundan dönüş yapamaz.

Eğer böyle değil de erkek"İstediğin zaman kenini boşamak üzere seninle evlendim"dese,kadında "kabul ettim" dese o zaman boşama hakkı kadının eline geçmiş olmaz.

Eğer kadın "Benim suçum olmadan döversen" veya "benim üzerime başka kadınla evlenirsen"veya "beni bir sene yalnız bırakıp bir yere gidersen kendimi istediğim zaman boşamak(şartı)üzere evlendim"der erkekte"kabul ettim"derse,sonra ihtilafa düşerlerse şartın tahakkuk edip etmediği hususunda delil göstermek kadın üzerinedir.Eğer kadının delili yoksa söz erkeğin sözüdür(yeminiyle)onun sözüne itibar edilir.

Ancak adam kadına"Seni kendini boşamak üzere vekil ettim" dese vekalet olmaz. Temlik ve tefviz olur.