Nikahın hükmü kişilere göre değişir.Bazı Müslümanlara farz,bazılarına vaci,bazılarına ise,sünnettir.Bu kimseleri şöyle sıralayabiliriz:

1- Alacağı kadının mehrini vermeye; yeme, içme ve giyim gibi ihtiyaçlarını temin etmeye mali gücü yeten kimse, kocalık vazifelerini yerine getirmeye kendinde güven duyarsa ve evlen­mediği takdirde, zinaya gitme tehlikesi, muhakkaksa o kimse­nin evlenmesi farz kabul olunmaktadır.

2- Mali kudrete sahip ve kocalık vazifelerini yerine getire­bilecek bir kimse, evlenmediği takdirde zina etmek ihtimalinden korkarsa, onun evlenmesi vacip'tir.

Birinci kısımda zina etme tehlikesi "muhakkak", b u kısımda ise "ihtimal" dahilindedir.

3- Mehir vermeye ve ailesinin her türlü nafakasını temin etmeye mali kudreti bulunur, kocalık vazifelerini yerine getir­meye nefsine güven duyar ve fakat yaşlılık veya benzeri sebep­lerle kadına karşı ilgisi şiddetli olmazsa, o kimsenin evlenmesi sünnet-i müekkede'dir.

4- Mehir, nafaka ve kocalık vazifeleri hususunda üzerine

düşen vazifeleri yapamayacağı ihtimali varsa ve bu yüzden karısının veya çocuklarının aç ve muhtaç kalmalarından endişe edilirse, bu kimsenin evlenmesi kerahet-i tahrimiye ile Mekruh'tur.

5- Evlilik haklarına riayet etmeyip karısına zulmetmesin­den korkulursa evlenmesi haram'dır.

6- Evlenmeyi zaruri hale getiren bir durum mevcut değilse, mali ve bedeni yönden de evliliği engelleyici bir sebep yok ise evlenmek mübah'tır.



Evlilik, her bakımdan nafile ibadetle meşgul olmaktan efdaldir. Ancak bundan da üstün bir cihet varsa, o da hem ev­lenmek, hem de nafile ibadetlerle meşgul olmaktır.

Nikahın rüknü ise, evlenecek tarafların birinden gelecek evlenme teklifine (icab'a), (kabul) cevabı vermekten ibaret olmak üzere ikidir.