Tabiat, akıl ve ilim sahibi değildir.Aklı ve ilmi olmayan,ruhsuz bir varlığın akıl sahiplerini hayretlerde bırakan kainatın (evren'in)düzenindeki bu mükemmellik nereden gelmiş ve nasıl devam etmektedir.Bir çift dudak,beşikte uyuyan yavrusunun yüzüne değdiği zaman kalbte beliren duygular başka,ailesinin yüzüne değdiği zamanbaşka,anne-babasının bayramda elini öperken beliren duygular hep başka ve değişik olmaktadır.O kör ve idraksiz-yeteneksiz tabiat,civcivin karnını doyurmak için yerden tane toplayacağını nereden ve nasıl bildi de ona gaga verdi? O idraksiz tabiat,kuzunun anasının göğsünden süt emmek suretiyle hayatını devam ettireceğini nereden ve nasıl bildide ve anladıda ona bir çift dudak verdi?Diğer canlıları durumları üzerinde debilimse düşüncelere devam edecek olursanız serseri tabiatın eseri olmayan ve tesadüflere bağlanması imkansız olağan üstülükler görülmüş olur.Cenab-ı hak, bu gibi şaşkınlarıngözlerini kainata çevirip bakmasını ihtar etmektedir: "Onlar hala (ibretle) bakmazlarmı o deveye,nasıl yaratılmıştır o?O göğe,nice yükeltilmiştir o?O yre nasıl yayılıp döşenmiştir o?" (ğaşiye suresiayet 17-20)