Eğer bir kimse bir başkasında alacağı olur ve fakat alacaklısı bunu inkar ettiği için bir türlü tahsil edemez,ancak yıllar sonra isbat edip tahsil ederse,geçen yılların zekatını vermesi gerekmez.

İmam'ı Züfer ile İmam'ı şafii: ''Lazım gelir'' demişlerdir.
Nerede olduğu bilinmeyen veyahut kaybolan,yada gasb edilip te gasb edildiği isbat edilemeyen veyahut denize düşen mal ile efendisini bırekıp kaçan köle de ele geçtikleri zaman öyledirler.
Aynı ihtilaf,kaçan yada kaybolan yahut gasbedilen kölenin fitresi efendisine vacip midir deyilmidir?meselesinde de geçerlidir.

İmam'ı Züfer ile İmam'ı Şafii bu meselelerin hepsinde ''Mal sahibinin elinde değilsede onun mülkü olduğu için zekatı kendisine vacibtir.Elinde olmaması zekatın vücubuna zarar vermez.Nasılki yolculukta olan kimsenin kölesi beraberinde olmadığı halde fitresi ona vaciptir ''demişlerdir.

Biz ise Hz. Ali (radıyallahü anh)'ın ''Ele geçeceği umulmayan mala zekat düşmez''mealindeki mevkuf hadisine dayanıyoruz.Hemde zekat ancak,sahibine kazanç sağlayan mala düşer.Sahibinin elinde olmayan maldan ise kar sağlamak mümkün değildir.Yolculukta olan kimse ise,kölesi tasarrufu altında olduğu için ondan kar sağlayabilir.Nitekim onu satabilmesi de tasarrufu altında olduğu içindir.