Bir kimse başkasının kurbanını kendisi için kesmiş olsa parasını mal sahibine öderse o kurban kesen için caiz olur. Mal sahibi için olmaz. Çünkü kan, kesenin mülkü üzerine hasıl olduğu zahir oldu. Şayet kesilen hayvanı sahibi geri alırsa o zaman sahibi için o kurban caiz olur. çünkü onu kesmeye niyet etmiş idi. Başkasının kesmiş olması zarar vermez. Serahsi’nin Muhıt’inde de böyledir. Bir kimse kurbanını kesmek için kasabı çağırsa, gelen kasapta o kurbanı kendisi için kesmiş olsa o kurban sahibi için olup kasap için olmaz. Siraciye’de de böyledir. İki kişi yanlışlıkla birbirinin kesmiş olsa istihsanen her ikisinin kurbanı caiz olup hiç birisi diğerine bir şey ödemez. Her biri kendi kurbanın etini alır. Eğer etleri yedikten sonra yanlışlığın farkına varmışlarsa. Bir birleriyle helâlleşirler ikisinin kurbanı da yeterli olur. (Bir şey lazım gelmez.) Şayet cimrilik yaparlarda helâlleşmezlerse her biri diğerine hayvanın etinin kıymetini öder. Her ikisi aldığı parayı tasadduk eder. Çünkü o para etin bedelidir. Dört kişi her biri birer koyun alıp bir yere hapsetseler, koyunlardan biri ölse fakat kimin koyunu olduğu bilinmese, kalan üç koyun satılıp parasıyla dört koyun alınıp kesilir her birinin bir koyunu olur. bundan sonra her biri bir arkadaşını koyunlardan her birini kesmeye vekil eder. Ve bu dört kişi birbiriyle helâlleşir. Böylece her birinin kurbanı caiz olur. Hulasa’da da böyledir. Bedati’de şöyle dedi “Bir koyun gasp edip kendisi için kurban kesse mülkü olmadığı için caiz olmaz; sahibi içinde caiz olmaz. Çünkü sahibinin izni yoktur. Sonra sahibi kesilen koyunu alırsa kesmekten meydana gelen kıymet eksikliğini de kesene ödetirse yine öyledir. Yani her ikisi içinde caiz olmaz. Her ikisi de kurban için birer koyun kesmek lazım gelir. Fakat mal sahibi gasp edenden o koyunun canlı kıymetini alırsa kesen için kurban olarak yeterlidir. Çünkü ödemekle o kurbanlığa gasp vaktinden itibaren malik olmuştur. O zaman gâsıp kendi mülkü olan bir koyunu kesmiştir. O kurban ona yeterlidir. Lakin işi başlangıcında mahzur vaki olduğundan günahkar olmuş olur tevbe ve istiğfar etmesi lazım gelir. Zeylei ve Eşbah’ta “Eğer mal sahibi tazmin ettirirse kesilen kurban kesen (gasıp) için olur. Aksi halde sahibi için olur. Çünkü sahibi onu kurban için hazırladığı zaman delaleten kesene izin vermiş olur.” denildi. Kuhustani’de şöyle denilmektedir “Bazı alimler tarafından gasp edilen koyunun kurban edilmesi ancak kesim günlerinde tazminatını öderse caizdir.” denilmiştir. Ebu Yusuf ve Züfer’den de gasp edilen koyunun kurban edilmesinin yeterli olmadığı rivayet edildi. Emanet hayvanı keserse sahibine ödese bile kurban olarak yeterli olmaz. Ariyet olarak alınan da emanet gibidir. Ortak olan hayvanda öyledir. Çünkü ortağının hissesi onda emanettir.