Kurban kesemeyen kişinin vekalet vererek ehil olan başka bir Müslümana kestirmesi caizdir.
Kurban kesmek ibadet olduğu için efdal olan, eğer kesmesini güzel yapabiliyorsa kurbanını kendisi kesmesidir. Çünkü ibadetlerde efdal olan bizzat kendisi yapmaktır. Eğer hayvan kesmesini iyi bilmiyorsa efdal olan başkasına kestirmesi lakin kendiside hazır olmasıdır. Kafi’de de böyledir. Eğer kurbanını yahudi ve hiristiyana kestirirse bunların kestiği yenildiği için caiz olur. lakin mekruhtur. Çünkü kurban kesmek ibadettir yahudi ve hiristiyan ise ibadete ehil değildir. Mebsut’ta da böyledir.[1]

Başkasının kurbanını sahibi kesmeden sahibi adına keserse istihsanen sahibi adına caiz olur. çünkü her ne kadar açık olarak sahibinin izin ve emri yok ise de, sahibi o gün kesmek niyetiyle aldığı için delaleten izin vardır. Sahibi kesen kişiye ödettiremez.[2] Kurban almaya vekil olan kişi sahibinin emri olmadan o kurbanı kesemez. Ebu Yusuf İmla’sında zikretti ki “Eğer keserse istihsanen caiz olur. çünkü delaleten izin vardır. Ancak ödettirirse o zaman yeterli olmaz, yenisini keser.[3] Bir kimse bayram günlerinde beş tane koyun alsa ve bunlardan birini kurban olarak kesmeye niyet etse fakat hangisini keseceğini tayin etmese sonra sahibinden habersiz bir kişi bu beş koyundan birini koyunların sahibi adına kesmiş olsa bunu öder.(Kurban olmaz.)


[1] Fetâvilhindiye C.5 S.300
[2] Fetâvilhindiye C.5 S.302 - Reddülmuhtar - Dürrülmuhtar C.6 S.330
[3] Bedayi C.5 S.67