1- Baliğ (ergen) olup abdestsiz olan kimsenin, her ne kadar yazısız olan beyazı da olsa, Mushaf-i Şerifi (Kuranı Kerimi)elle tutması caiz olmaz. Ancak kılıfı ile tu­tarsa, kılıf Mushafa bitişik de olsa caiz olur. «Kılıfı ayrı olursa caiz olur.» diyenler de vardır. Çanta ve çantanın benzeri gibi. Ancak kabul edilen görüş , birincisidir. Muhit'de ve Kâfî'de böyle açıklanmıştır. Hidâye'de ikinci kavi seçilmiştir.

2- Mushaf-ı Şerifi, yen (yâni elbisenin kolu) ile tutmak mek­ruh değildir. Mekruhtur, diyenler de vardır.

Muhît'de denmiştir ki: Bizim üstadlanmızdan bazıları, cünûb ile hayızlınınm Mushafı yen'i ile tutmasını kerih gördüler. Fukahanın çoğunluğu ise, mekruh olmaz, dediler. Çünkü haram olan tutmak, Mushafa eliyle yapışmaktır. Yâni hâilsiz (vasıtasız) tutmaktır. Kâfî sahibi de, yen ile tutmanın mekruh olmadığını tercih etmiştir. Hidâye sahibi ise mekruh olmasını tercih etmiştir.
3 - Şer'i kitapları, abdestsiz olan kimsenin eliyle tutmasına (veya dokunmasına) izin verilmiştir. Ancak tefsir kitaplarım tutma­sına izin verilmemiştir. Bunu Mecmau'l Fetâvâ sahibi ve diğerleri söy­lemişlerdir.

4 - Yine abdestli olmayan kimse için, üzerinde sûre olan parayı(akçayı) elle tutmak caiz olmaz. Fukahâ, sûreden maksat âyettir, de­mişlerdir. Ancak, eğer kese ile tutarsa caiz olur. Her ne kadar abdestsiz olarak âyetin okunması caiz olmuş -ise de, abdestsiz olan kimsede, tut­mak ile okumak arasında fark vardır. Çünkü hades 8abdestsizlik)eli meneder, ağzı menetmez. Hattâ eli yıkamak vâcib olur, ağzı yıkamak vâcib olmaz. Cünüb ile hayızlıda el ile ağız müsavidir(aynıdır). Çünkü cenabet ile hayz, ele ve ağıza girmişlerdir. Hattâ cenabet ile hayzda, ikisinin de yıkan­ması vâcib olur. Göz için suâl vârid olmaz. Çünkü cünübün okumaksi-zın Mushaf'a bakması helâldir. Kâfî'de böyle zikredilmiştir.

5- Abdestî olmayan kimsenin herhangi bir mescide girmesi ve Kâ'be'yi tavaf etmesi de mekruhdur. Tatârhâniyye'de böyle zikredilmiş­tir.
Mescide girmenin ve Kâ'be'yi tavafın abdestsiz kimseye haram olmamasının sebebi, bu ikisinin hürmetinin (haramiliğinin) hayz ve ce­nabet gibi hades~i ekber (büyük abdestsizlik) hükümlerinden olmasındandır.